رفاغةلغتنامه دهخدارفاغة. [ رَ غ َ ] (ع مص ) فراخ عیش شدن . (منتهی الارب ) (دهار) (آنندراج ). فراخ شدن عیش . (مصادر اللغه ٔ زوزنی ). فراخ گردیدن عیش کسی . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
