رضوی

رضوی . [ رَ ض َ ] (اِخ ) میرزا محمدباقربن ابراهیم یا محمدابراهیم بن محمدباقربن محمدعلی حسینی رضوی قمی الاصل همدانی المسکن و الولادة. از بزرگان اوایل قرن سیزدهم هجری بود و شعر نیکو می گفت و رساله ای در معاد جسمانی و شرح اصول کافی از تألیفات اوست . وی در 18 صفر 1218 هَ . ق . در همدان درگذشت و جنازه اش را در قم به خاک سپردند. ظاهراً برادرزاده ٔ سید صدر قمی شارح وافیه است . (از ریحانة الادب ج 2).