رستم رکابی
لغتنامه دهخدا
رستم رکابی . [ رُ ت َ رِ ] (حامص مرکب ) دلاوری و بهادری . (ناظم الاطباء) :
به رستم رکابی روان کرده رخش
هم اورنگ پیرای و هم تاج بخش .
و رجوع به رستم و رستم رکاب شود.
به رستم رکابی روان کرده رخش
هم اورنگ پیرای و هم تاج بخش .
نظامی .
و رجوع به رستم و رستم رکاب شود.