رخصةلغتنامه دهخدارخصة. [ رُ ص َ ] (ع مص ) یا رُخُصة. آسان فرمودن کاری را. || دستوری دادن خدای بنده را در تخفیف کاری . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || نوبت آب دادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
