رترتةلغتنامه دهخدارترتة. [ رَ رَ ت َ ] (ع مص ) درماندن در سخن و متردد و دودله گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تته کردن در تلفظ حرف تاء. (ناظم الاطباء). || تته کردن و درماندن در تلفظ حرف راء. (از اقرب الموارد). تته پته کردن .
