رباط شور
لغتنامه دهخدا
رباط شور. [ رُ طِ ] (اِخ ) نام رباطی نزدیک نجف .(از بهار عجم ). و فعلاً آنرا خان شور نامند و در میان نجف بکربلا کنار راه اسفالته قرار دارد :
آبی که به خضر عمر جاویدان داد
آن آب رباط شوردشت نجف است .
آبی که به خضر عمر جاویدان داد
آن آب رباط شوردشت نجف است .
زکی ندیم (از بهار عجم ).