راه نواختن
لغتنامه دهخدا
راه نواختن . [ ن َ ت َ ] (مص مرکب ) نواختن تار و آلات موسیقی . زدن نغمه و نوا. آهنگ زدن . نواختن آهنگ . نواختن نغمه ٔ موسیقی :
ملک دل داده تا مطرب چه سازد
کدامین راه و دستان را نوازد.
و رجوع به راه درمعنی موسیقی و سرود و آواز شود.
ملک دل داده تا مطرب چه سازد
کدامین راه و دستان را نوازد.
نظامی .
و رجوع به راه درمعنی موسیقی و سرود و آواز شود.