رافع

رافع. [ ف ِ ] (اِخ ) غفاری ، ابن عمروبن مجدع و بقولی مجدع بن حاتم بن حارث بن نفیلةبن ضمرة بن بکربن عبدمناةبن کنانة کنانی ضمری معروف به غفاری و مکنی به ابوجبیر. رافع در بصره مسکن داشت و روایاتی از او نقل شده است . وی از صحابه ٔ حضرت رسول و برادر حکم بن عمرو غفاری بود. (از الاصابةج 2 قسم اول ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.