راست پا آمدن
لغتنامه دهخدا
راست پا آمدن . [ م َ دَ ] (مص مرکب ) از جای بجای آمدن بی تأخیر. (ارمغان آصفی ). از جای بجای آمدن بی تأخیر در راه . (آنندراج ) :
در چمن میرفت ذکر قامت دلدار ما
سرو دامن برزد و آمد ببستان راست پا.
در چمن میرفت ذکر قامت دلدار ما
سرو دامن برزد و آمد ببستان راست پا.
کمال خجندی (از ارمغان آصفی ).