ذوالاهدام
لغتنامه دهخدا
ذوالاهدام . [ ذُل ْ اَ ] (اِخ ) لقب متوکل بن عیاض بن طفیل بن مالک بن کلاب . شاعری از عرب . || لقب نافعبن سواده ٔ ضبابی . که او را با فرزدق مهاجاتی است . و اَهدام جمع هدم است به معنی جامه های کهنه یاجمع هَدَم بمعنی خون هدر. (از المرصع ابن الأثیر).
