ذواجنحة
لغتنامه دهخدا
ذواجنحة. [ اَ ن ِ ح َ ] (ع اِ مرکب ) فرشته . ملک :
ذواجنحه لشکر جناحت
قلب فقرا بود سپاهت .
|| (اِخ ) ذواجنحه یا ذوالجناحین ، لقب جعفربن ابیطالب که به غزوه ٔ موته شهادت یافت .
ذواجنحه لشکر جناحت
قلب فقرا بود سپاهت .
سلمان ساوجی .
|| (اِخ ) ذواجنحه یا ذوالجناحین ، لقب جعفربن ابیطالب که به غزوه ٔ موته شهادت یافت .