دیلمی

دیلمی . [ دَ ل َ ] (ص نسبی )منسوب است به دیلم که بلاد معروفی است . (از انساب سمعانی ). || نام قومی است و گویند که قوم مذکور موی مجعد بسان زنجیر دارند. (غیاث ) (آنندراج ).
- موی دیلمی ؛ فرخال . سبط. (یادداشت مؤلف ). || دیلمی وار. چون دیلمیان . چون دیلمی . (یادداشت مؤلف ) :
خیل بنفشه رسید با کله دیلمی
سوسن کان دید کرد آلت زوبین عیان .

خاقانی .

|| (اِ) غلام و بنده :
اسلاف تو برحمت حق حامی ویند
بی زحمت پیاده و سرهنگ و دیلمی .

سوزنی .