دو مرده
لغتنامه دهخدا
دو مرده .[ دُو م َ دَ / دِ ] (ص نسبی ) منسوب به دو مرد. آنچه که کفاف دو مرد را دهد؛ خوراک دو مرده :
امروز دو مرده بیش گیرد مرکن
فردا گوید تربی از اینجا برکن .
امروز دو مرده بیش گیرد مرکن
فردا گوید تربی از اینجا برکن .
سعدی (کلیات چ مصفا ص 134).