دوپیازه
لغتنامه دهخدا
دوپیازه . [ دُ زَ / زِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) نوعی از بریان که از مسکه و زردچوبه و سیر و پیاز و دیگرافزارها ترتیب می دهند. (ناظم الاطباء). نوعی از قلیه و نانخورش . (آنندراج ). طاس کباب . (یادداشت مؤلف ):
لاتخرجن من البیوت لغازة او غیر غازة
لایَقتنصک القانصون فیطبخونک دوپیازه .
|| نوعی از نان خورش بدون چربی . (ناظم الاطباء). || شرم مرد :
حلق زیرینت باز چرب کند
قلیه ٔ خشک دوپیازه ٔ من .
لاتخرجن من البیوت لغازة او غیر غازة
لایَقتنصک القانصون فیطبخونک دوپیازه .
شیخ بهایی .
|| نوعی از نان خورش بدون چربی . (ناظم الاطباء). || شرم مرد :
حلق زیرینت باز چرب کند
قلیه ٔ خشک دوپیازه ٔ من .
سوزنی .