دوپرلغتنامه دهخدادوپر. [ دُ پ ِ ] (ق مرکب ) دودفعه ، چه «پر» پل است که دفعه و کرت باشد. (لغت محلی شوشتر). دوبار. رجوع به دوبار و دوباره شود.