دوپره
لغتنامه دهخدا
دوپره .[ دُ پ َرْ رَ / رِ ] (ص مرکب ) دوپر. که دارای دوپره است چون : نیزه ٔ دوپر. (یادداشت مؤلف ) :
به گونه ٔ شل افغانیان دوپره و تیز
چو دسته بسته به هم تیرهای بی سوفار.
رجوع به دوپر شود.
به گونه ٔ شل افغانیان دوپره و تیز
چو دسته بسته به هم تیرهای بی سوفار.
فرخی .
رجوع به دوپر شود.