دومین
لغتنامه دهخدا
دومین . [ دُ وُ ] (ص نسبی ، اِ) دویمین . (ناظم الاطباء). دومی . که در مرتبه ٔ دوم قرار دارد. (یادداشت مؤلف ) :
چندانکه نگه می کنم ای رشک پری
بار دومین ز اولین خوبتری .
و رجوع به دوم و دومی شود.
چندانکه نگه می کنم ای رشک پری
بار دومین ز اولین خوبتری .
سعدی .
و رجوع به دوم و دومی شود.