دوغلو

دوغلو. [ دُ غ ُ ] (ترکی ، ص مرکب ) دوقلو. کلمه ٔ ترکی است مرکب از: دغ [ دوغ ] از در دغماق به معنی زادن و «لو» علامت نسبت . جفت . توأمین . (جنین ). همزاد. توأم . سلع. دوقلو. (یادداشت مؤلف ).
- امثال :
کاش دوغلو بودی . (امثال و حکم دهخدا). رجوع به دوقلو شود.
|| بادو مغز: بادام دوغلو. فندق دوغلو. (یادداشت مؤلف ). || گاه دو میوه بر یک اصل و متصل به یکدیگر. (یادداشت مؤلف ).