دوجانبه
لغتنامه دهخدا
دوجانبه . [ دُ ن ِ ب َ / ب ِ ] (ص نسبی ) ذوجنبتین . (یادداشت مؤلف ). || ذات البین . دوسویی . دوطرفی : دوستی دوجانبه . احترام دوجانبه . قرارداد دوجانبه . محبت دوجانبه . خویش دوجانبه ؛ هم از طرف پدر و هم مادر یا هم نسبی و هم سببی . (یادداشت مؤلف ).
