دهداه
لغتنامه دهخدا
دهداه .[ دَ ] (ع ص ، اِ) شتران ریز. ج ، دهاده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتر ریزه . (ناظم الاطباء). اشتران خرد. (مهذب الاسماء). || کس ؛ گویند ما ادری ای الدهداه هو؛ یعنی چه کسی است او. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || کوتاه قد. (ناظم الاطباء).