دنبه کشکک
لغتنامه دهخدا
دنبه کشکک . [ دُم ْ ب َ / ب ِ ک َ ک َ ] (اِ مرکب ) دنبه که در آش پزند، و کاف سوم برای نسبت است . (آنندراج ) (غیاث ) :
دنبه کشکک را برآن صورت که من میخواهمش
چون به چنگ افتد اگر دندان نباشد گو مباش .
دنبه کشکک را برآن صورت که من میخواهمش
چون به چنگ افتد اگر دندان نباشد گو مباش .
بسحاق اطعمه .