دل آزردگی
لغتنامه دهخدا
دل آزردگی . [ دِ زُ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) دلازردگی . حالت دل آزرده . دل آزرده بودن . آزرده خاطر بودن :
ز بیداد دارا بجان آمده
دل آزردگی در میان آمده .
|| اضطراب . بی آرامی . || (اِ مرکب ) درد. رنج . رجوع به دل آزردن و دل آزرده شود.
ز بیداد دارا بجان آمده
دل آزردگی در میان آمده .
نظامی .
|| اضطراب . بی آرامی . || (اِ مرکب ) درد. رنج . رجوع به دل آزردن و دل آزرده شود.