دست کجی
لغتنامه دهخدا
دست کجی . [ دَ ک َ ] (حامص مرکب ) دست کج بودن . داشتن دستی ناراست . || کنایه از دزدی . (از آنندراج ). معتاد بودن به دزدی :
ای زلف مبر دل کسان را
این دست کجی ز سر بدر کن .
ای زلف مبر دل کسان را
این دست کجی ز سر بدر کن .
فوجی نیشابوری (از آنندراج ).