دست وا کردن

دست وا کردن . [ دَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دست گشادن . بازکردن دست :
کاکل چه گنه دارد دستش ز وفا واکن
هر فتنه که می بینی در زیر سراپرده است .

صائب .