دست ساز
لغتنامه دهخدا
دست ساز. [ دَ ] (ن مف مرکب ) دست ساخته . چیزی که به دست ساخته باشند. (آنندراج ). ساخته ٔ دست :
بر مائده ای که دست ساز فلک است
یا بی نمک است یا سراسر نمک است .
|| (نف مرکب ) سازنده ٔ دست .
بر مائده ای که دست ساز فلک است
یا بی نمک است یا سراسر نمک است .
خاقانی (از آنندراج ).
|| (نف مرکب ) سازنده ٔ دست .