درم پیمای
لغتنامه دهخدا
درم پیمای . [ دِ رَ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) درم پیماینده . وَزّان . درم سنج . سنجنده . وزن کننده . شمارنده ٔ درم :
بطَرْف دیگر بگذر که خازنش بینی
نشسته از پی بخشیدنش درم پیمای .
بطَرْف دیگر بگذر که خازنش بینی
نشسته از پی بخشیدنش درم پیمای .
فرخی .