درخت افکن

درخت افکن . [ دِ رَ اَ ک َ ] (نف مرکب ) درخت افکننده . آنکه درخت ببرد و قطع کند :
درخت افکن بود کم زندگانی
به درویشی کشد نخجیربانی .

نظامی .