دربالةلغتنامه دهخدادربالة. [ دِ ل َ ] (ع اِ) جامه ای است خشن که متکدیان پوشند و بدین سبب آنان را «ابودربالة» کنیت دهند، و آن لغتی است عامیانه . (از ذیل اقرب الموارد از تاج ).
