دانه فکندن
لغتنامه دهخدا
دانه فکندن . [ ن ِ / ن ِ ف ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) دانه افکندن . دانه ریختن :
دانه ٔ اشک نیاز می فکنم هر سحر
بلبل بستان عشق مرغ سرای منست .
|| چینه نهادن .
دانه ٔ اشک نیاز می فکنم هر سحر
بلبل بستان عشق مرغ سرای منست .
علی خراسانی (از آنندراج ).
|| چینه نهادن .