داغ بستن
لغتنامه دهخدا
داغ بستن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) داغدار کردن . نشان داغ در او پدید آوردن :
بدل صد داغم از هر تار کاکل میتوان بستن
باین تار محبت دسته ٔ گل میتوان بستن .
بدل صد داغم از هر تار کاکل میتوان بستن
باین تار محبت دسته ٔ گل میتوان بستن .
مفیدبلخی .