دائره زدن
لغتنامه دهخدا
دائره زدن . [ ءِ رَ / رِ زَ دَ ] (مص مرکب ) حلقه بستن :
بگرد هری حلقه بست آن سپاه
چو هاله که زد دائره گرد ماه .
|| زدن دورویه ؛ نواختن دایره ، ساز معروف .
بگرد هری حلقه بست آن سپاه
چو هاله که زد دائره گرد ماه .
هاتفی (از آنندراج ).
|| زدن دورویه ؛ نواختن دایره ، ساز معروف .