خیمه گاهلغتنامه دهخداخیمه گاه . [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) سراپرده جای . جایی که خیمه ها زنند. مِخْیَم . (یادداشت مؤلف ) (آنندراج ). || صحرا. (ناظم الاطباء). || (اِخ ) محلی است در کربلاء. (یادداشت مؤلف ).
