خیمه در خرابی زدنلغتنامه دهخداخیمه در خرابی زدن . [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ دَ خ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) بیقرار شدن . بی قراری کردن . || بی باک و بی شرم بودن . (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (آنندراج ).
