خویشتن ستائیلغتنامه دهخداخویشتن ستائی . [ خوی / خی ت َ س ِ ] (حامص مرکب ) تحسین . تمجید و ستایش از خود.(ناظم الاطباء). لاف . (فرهنگ اسدی نخجوانی ). صَلَف .