خون دویدن
لغتنامه دهخدا
خون دویدن . [ دَ دَ ] (مص مرکب ) خون جاری شدن . خون رفتن . خون چکیدن . خون تراویدن . (آنندراج ) :
کنون چو عذر گناهان خویشتن خواهم
ز شرم خون دودم از بدن بجای عرق .
کنون چو عذر گناهان خویشتن خواهم
ز شرم خون دودم از بدن بجای عرق .
انوری (از آنندراج ).