خوش برخوردیلغتنامه دهخداخوش برخوردی . [ خوَش ْ / خُش ْ ب َ خوَرْ / خُرْ ] (حامص مرکب ) خوش محضری . نیک محضری . حالت برخورد نیک داشتن . خوش معاشرتی . (یادداشت مؤلف ).
