خورشیدزرد
لغتنامه دهخدا
خورشیدزرد. [ خوَرْ / خُرْ زَ ] (ص مرکب ) آفتاب زرد. تنگ غروب . نزدیک به فروشدن آفتاب . آخرهای روز که رنگ خورشید از سفیدی بزردی می زند :
بیامد بهنگام خورشیدزرد
فروکوفت ناگاه کوس نبرد.
بیامد بهنگام خورشیدزرد
فروکوفت ناگاه کوس نبرد.
اسدی (گرشاسبنامه ).