خواب موج
لغتنامه دهخدا
خواب موج . [ خوا / خا ب ِ م َ / موُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جهت و سیلی که موج در روی آب دارد. طرفی و تابی که موج در روی آب دارد. (از آنندراج ) :
برگذار خویش دارد تکیه بی تاب عدم
بهر خواب موج باشد بستر سنجاب آب .
برگذار خویش دارد تکیه بی تاب عدم
بهر خواب موج باشد بستر سنجاب آب .
میرزاحسن واهب (از آنندراج ).