خمورلغتنامه دهخداخمور. [ خ ُ ] (ع اِ) ج ِ خمر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : خمور الاَنْدَرینا : همواره بفجور و شرب خمور و تضییع مال و بودن در مصرف هر منکر و محظور روزگار می گذرانی . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).
