خلوت سگال
لغتنامه دهخدا
خلوت سگال . [ خ َل ْ وَس ِ ] (نف مرکب ) آنکه در خلوت می اندیشد. خلوت گزین . آنکه در خلوت با خدای خود سر و سری دارد :
که چندین سخنهای خلوت سگال
حوالت مکن بر زبانهای لال .
که چندین سخنهای خلوت سگال
حوالت مکن بر زبانهای لال .
نظامی .