خضارعلغتنامه دهخداخضارع . [ خ ُ رِ ] (ع ص ) بخیل که بتکلف سخاوت کند. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد). || مرد زفت ترشرو. (آنندراج ).
