خشم گیرنده
لغتنامه دهخدا
خشم گیرنده . [ خ َ / خ ِ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) غاضب . عصبانی . غضبناک . خشم آلود. (یادداشت بخط مؤلف ).
- نفس خشم گیرنده ؛ قوه غضبیه : اما نفس خشم گیرنده با وی است نام و ننگ جستن . (تاریخ بیهقی ص 120).
- نفس خشم گیرنده ؛ قوه غضبیه : اما نفس خشم گیرنده با وی است نام و ننگ جستن . (تاریخ بیهقی ص 120).