خریده
لغتنامه دهخدا
خریده . [ خ َ دَ / دِ ] (ن مف ) بیعشده . مبیوع . (یادداشت بخط مؤلف ) : معاذاﷲ که خریده ٔ نعمتهایشان باشد کسی . (تاریخ بیهقی ).
هر بنده ای که هست به بلغارو هند و روم
آن بنده را بسیم و زر خود خریده گیر.
هر بنده ای که هست به بلغارو هند و روم
آن بنده را بسیم و زر خود خریده گیر.
سعدی .