خدیمنکنی

خدیمنکنی . [ خ ُ دِ م َ ک َ ] (اِخ ) احمدبن ابوبکربن محمدبن ابوعبیدبن احمدبن عروه خدیمنکنی ، مکنی به ابونصر. او خطیبی از خدیمنکن است که از ابواحمدمحمدبن احمدبن محفوظ از فربری حدیث شنید و از ابوعبدالعزیزبن محمد بخشی حدیث کرد. (از معجم البلدان ).