خدیج

خدیج . [ خ ُ دَ ] (اِخ ) ابن سلامه بن اویس بن عمروبن کعب بن الفرات البلوی حلیف بنی حرام بوده . بعضی او را: «ابن سالم بن اوس بن عمرو» و بعضی دیگر «ابن اوس بن سالم عمرو انصاری » آورده اند. کنیه ٔ او «اباشباث » است و موسی بن عقبه از او نام برده و او رااز کسانی آورده که عقبه ٔ ثانیه را دیده و طبری نیز چنین ذکر کرده است . ولی گفته او واقعه ٔ «بدر» و «احد» را ندیده است ابوموسی بتبعیت از ابن ماکولا در «خدیج » بر حسب اختلاف در نام پدر دو کس آورد یکی خدیج بن سلامه و دیگری خدیج بن سالم . (از الاصابه قسم 1 س 106).