خدادوران
لغتنامه دهخدا
خدادوران . [ خ ُ ] (اِ مرکب ) کنایه از ملعونان و فاجران و بدکاران و ظالمان که از خدا دورند و نزدیکند بفسق . (از آنندراج ) :
چند ازین دوران که هستند این خدادوران در او
شاید ار دامن ز دوران درکشم هر صبحدم .
چند ازین دوران که هستند این خدادوران در او
شاید ار دامن ز دوران درکشم هر صبحدم .
خاقانی .