خثله

خثله . [ خ َ ل َ / خ َ ث َ ل َ ] (ع ص ، اِ) زن کلان شکم . (از منتهی الارب ) المراءة الضخمة البطن . (از متن اللغة). ج ، خَثَلات یا خَثْلات . || مابین ناف و زهار. (از منتهی الارب ) (از متن اللغة). منه : خثلة البطن ، یقال : طعنه فی خثلة بطنه و فی خثلتی الم کالعشی . (از اقرب الموارد). || معده . محل طعام . خثله در انسان چون کرش است در گوسفند. (از متن اللغة).