خاک تاریکلغتنامه دهخداخاک تاریک . [ ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از جسد و قالب آدمی بود. (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری ). قبضه ٔ خاکی که سرشت انسانی از آن است .