حویان
لغتنامه دهخدا
حویان . [ ] (اِخ ) سلسله ٔ کنعان بن حام بن نوح بودند و در وقتی که یعقوب از الجزیره مراجعت مینمودند، این طایفه در کنعان سکونت داشتند و پسر یکی از بزرگان ایشان که حمور نام داشت ، دینه دختریعقوب را ملوث و بی عصمت ساخت . (قاموس کتاب مقدس ).
