حقه بازی
لغتنامه دهخدا
حقه بازی . [ ح ُق ْ ق َ / ق ِ ] (حامص مرکب ) عمل حقه باز. نیرنگ . نیرنج . آرنگ . شعبده .تردستی . جنقولک بازی . سوس گری . چشم بندی :
کند چشمشان از شبه حقه بازی
کند زلفشان بر سمن مشک سایی .
|| فریبندگی . فریب . حیله . مکر. جامبازی . جامغولک بازی . بامبول . بامبول بازی . و با فعل ِ کردن صرف شود.
کند چشمشان از شبه حقه بازی
کند زلفشان بر سمن مشک سایی .
فرخی .
|| فریبندگی . فریب . حیله . مکر. جامبازی . جامغولک بازی . بامبول . بامبول بازی . و با فعل ِ کردن صرف شود.